lunes, 7 de febrero de 2011

BAKEAREN EGUNA

BAKEAREN EGUNA

Bakearen egunean, gauza asko egin ditugu aurten. Gure sinboloa airea izan da, eta errota batekin errepresentatu dugu, errotak airearekin doa, bestela ez da mugitzen.

Bederatzietan, gure ikastetxearen patioan geunden, urtero, bakearen egunean, gure ikastetxearen patioan geratzen gara eta meza berezi bat egiten dugu, gure sinbloarekin eskuan eta abesti bat abesten, bakea munduari eskatzen.
Abestia:

Soy amigo del viento,
que sopla donde quiere,
no sé si va o si viene
y no hay quien le detiene,
ni quien pueda encerrarlo
entre cuatro paredes.

Soy amigo del viento,
que me levanta en vuelo
con sus enormes alas
hacia la libertad,
abriendo paso al sol,
despejando mi cielo.

/SOY AMIGO DEL VIENTO
QUE CANTA LO QUE SIENTO,
LLÉVALE MIS CANCIONES
A QUIEN FALT
E EL ALIENTO
HASTA AQUELLOS RINCONES
ADO
NDE YO NO LLEGO./

Soy amigo del viento,
que me habla de otras tierras,
lo acompañan las lluvias
con sabor de otros mares,
me cuenta mil historias
de otros pueblos y gentes.

Soy amigo del viento,
que no usa pasaportes
ni sabe de fronteras,
de lenguas ni naciones,
hermano de los hombres
que aún anhelan ser libres.



Gero, joan ginen gure geletara eta egin genuen ariketa batzuk; lehenengo, erlijioko fitxa bat egin genuen, bakearen egunari buruz, bigarrenean, esaldi batzuk sortu genituen bakeari buruz.

Azkenean, Ama Birginia Zuriara joan ginen, beste eskolekin batera, bakearen eguna ospatzeko eta sinbolo handi bat egiteko; piramide humana, esaten dioguna.



No hay comentarios:

Publicar un comentario